[ Pobierz całość w formacie PDF ]
oczekiwanie w napięciu wyraznie blokuje przeżycie. Z drugiej strony ciche i pełne wiary
nastawienie, że wizje się pojawią, zwiększa prawdopodobieństwo, że tak się właśnie
stanie. Czynnikiem odgrywającym główną rolę jest tu zapewne stan rozluznienia.
Kiedy już przejdziecie przez te wszystkie etapy i poczujecie się gotowi, możecie
rozpocząć wpatrywanie się w zwierciadło.
Zwierciadło
Do wpatrywania się stosowano wiele różnych przedmiotów. O kilku z nich
wspomniałem już w tej książce o kryształowych kulach, lustrach, wypolerowanym
metalu, miskach lub kubeczkach wypełnionych wodą, atramentem, krwią lub winem,
wypolerowanych lampach, wodach-jeziora itp. Do wpatrywania się może być
wykorzystane niemal wszystko, co wytwarza przejrzystą głębię.
Dawniej ludzie uważali, że wizje zwierciadlane powstają dzięki magicznej mocy
zawartej w zwierciadle. Przekonanie to utrzymuje się także obecnie. Od czasu do czasu
zdarza mi się słyszeć, jak sprzedawca w sklepie z kryształami informuje, że kule z
kryształu kwarcu są odpowiedniejsze do wpatrywania się w nie, ponieważ mają w sobie
magiczną moc.
W zasadzie różne substancje używane jako media do wpatrywania się mogą
"wywoływać różne skojarzenia emocjonalne. Stąd hydromancja, która była powszechną
formą wpatrywania się w zwierciadło przez całe wieki, przywołuje mitologię związaną z
wodą, którą uznaje się za jeden z najpowszechniejszych symboli podświadomości.
Natomiast kryształ jest najbardziej powszechnym symbolem podświadomego
wyobrażenia samego siebie. A kamienie, czasami polerowane i używane do wpatrywania
się w nie, wywołują podświadomy obraz trwałości. Są one także powiązane z
poszukiwaniami duchowymi i intelektualnymi ludzkości: mówi się, że Chrystus zbudował
86
swój Kościół na opoce, muzułmanie odwiedzają święty kamień w Mekce, kamień z
Rosetty był kluczem, który otwierał tajemnice starożytnych języków, a John Dee mówił o
swoim obsydianowym zwierciadle jako o świętym kamieniu.
W tym sensie wybranie określonego rodzaju zwierciadła może mieć pewne znaczenie.
Istotnie, zwierciadła często stawały się symbolem "własnej jazni". Kenneth MacKenzie,
szkocki wróżbita z piętnastego wieku, utrzymywał, że kryształ. w który się wpatrywał,
został upuszczony na jego pierś w czasie, kiedy spał, John Dee twierdził, że otrzymał
swój "pokazujący kamień" podczas wizyty, jaką złożyły mu anioły. Wielu współczesnych
wróżbitów w podobny sposób opowiada, jak zdobyli swoje zwierciadła.
Zdarza się, że przedmioty, które odbijają wewnętrzną istotę, zaczynamy traktować
jako element tej istoty. I im głębiej poszukuje się jazni, tym bardziej prawdopodobne, że
tak się właśnie stanie. Przedmioty owe stają się symbolem dążenia do poznania samego
siebie. Jeszcze jednego dowodu na to, że kryształowa kula jest postrzegana jako symbol
jazni, dostarczyli nam satyrycy twierdząc, iż kryształowa kula jest "zepsuta", jeśli
odwiedzany przez nich wróżbita widzi obraz, który im się nie podoba.
Ostatecznie jednak to umysł osoby wpatrującej się, a nie żadna substancja
okultystyczna w zwierciadle, jest podstawą wizji. Kryształowe medium to w gruncie
rzeczy zwierciadło duszy. To, że nie zdajemy sobie w pełni z tego sprawy wpatrując się w
zwierciadło., stanowi jeden z czynników, który dodaje całemu temu przeżyciu atmosfery
niesamowitości. Procesy zachodzące w umyśle zyskują aurę tajemniczości poprzez
umieszczenie ich w określonej przestrzeni wewnątrz zwierciadła.
Wziąwszy to wszystko pod uwagę, myślę, że ważne jest, aby używać takiego
zwierciadła, jakie naprawdę uznacie za wygodne. Ja wybrałem lustra. Wam może
bardziej odpowiadać inne medium spośród tych, o jakich wspominałem. Nie ma
znaczenia, którego z nich będziecie używać. Istotne jest jedynie to, aby spełniało swoją
rolę.
Czynność wpatrywania się
Należy stworzyć takie warunki, aby nikt nie przeszkadzał w czasie waszej sesji.
Znajdzcie sobie jakieś dogodne miejsce, wyłączcie telefon, możecie nawet -jeśli się to
okaże potrzebne wywiesić na drzwiach hotelowy szyldzik: "Proszę nie przeszkadzać".
Ważne jest, abyście znalezli sobie takie miejsce, w którym będziecie mogli się naprawdę
odprężyć.
Istotna jest pozycja, w jakiej będziecie prowadzić eksperyment. Usiądzcie na
wygodnym krześle, które zapewni wam oparcie dla głowy, nawet jeśli czujecie się
głęboko rozluznieni. Tak ustawcie krzesło i zwierciadlane medium, abyście mogli
wpatrywać się w nie pod wygodnym dla oczu kątem.
Zazwyczaj najlepsze jest przyćmione światło padające zza pleców, możecie jednak
próbować znalezć jakiś inny, korzystniejszy dla was sposób oświetlenia pomieszczenia.
Odkryłem, że bardzo pomocne jest stosowanie zwłaszcza na początku świec,
naturalnych lub elektrycznych. Uważa się też, że najwłaściwszą porą do wpatrywania się
w zwierciadło jest zmierzch, czyli pora, która -jak się wydaje inspiruje u wielu ludzi
87
odmienne stany świadomości. Pózniej, kiedy dojdziecie do pewnej wprawy, przekonacie
się, że wpatrywanie się w zwierciadło jest możliwe nawet przy jasnym świetle.
Sama technika wpatrywania się jest wyjątkowo prosta. Siedząc wygodnie, należy się
rozluznić i wpatrywać w przejrzystą głębię zwierciadła, nie usiłując dostrzec tam niczego.
Niektórzy porównują to do patrzenia w dal. Jeśli jest się odpowiednio rozluznionym,
ramiona stają się bardzo ciężkie, a w koniuszkach palców czuje się lekkie mrowienie,
jakby pod wpływem prądu o niskim napięciu. To uczucie mrowienia niemal zawsze
sygnalizuje początek stanu hipnagogicznego.
Na tym etapie zwierciadło najprawdopodobniej się zamgli. Niektórzy ludzie twierdzą,
że przypomina ono wówczas niebo w pochmurny dzień. Inni mówią, że staje się po
prostu ciemniejsze. Jakkolwiek by to wyglądało, zmiana przejrzystości zwierciadła
sygnalizuje, że wkrótce powinny się pojawić wizje.
Pozwól im płynąć
Ludzie często pytają, czy gdy pojawią się wizje, lepiej jest zadać szczegółowe pytanie
czy też biernie obserwować, jak się przewijają przed oczami. Wyznaję generalną zasadę,
że na początku nie powinno się kierować przeżyciem. Zamiast tego należy pozwolić
wizjom swobodnie płynąć.
Próba sterowania obrazami stanowi dodatkowe utrudnienie, które zmniejsza
prawdopodobieństwo, że zobaczy się w zwierciadle jakikolwiek obraz. Kiedy nabierzecie
doświadczenia we wpatrywaniu się w zwierciadło, wtedy zadawanie szczegółowych
pytań waszemu umysłowi przed wejściem w trans może być bardzo pomocne, zwłaszcza
jeśli celem jest badanie samego siebie lub próba zrozumienia samego siebie. Dążenie
do kierowania obrazami, kiedy już zaczęły napływać, zazwyczaj powoduje, że nikną. Nie
potrafię wyjaśnić, dlaczego tak się dzieje, ale przypuszczam, że świadoma myśl o
sterowaniu wyrywa uczestnika ze stanu hipnagogicznego, w jakim następują wizje.
Jak długo widzi się obrazy? Zazwyczaj krócej niż minutę, zwłaszcza jeśli ktoś nie
potrafi utrzymać stanu rozluznienia. Niektórzy uczestnicy moich sesji potrafili przy
pierwszym podejściu utrzymać obrazy aż przez dziesięć minut. Im więcej wprawy osiąga
się we wpatrywaniu w zwierciadło, tym dłużej widzi się w zwierciadle wizje.
Czasem można nic nie widzieć, ale słyszeć głos zmarłej osoby lub czuć jej dotyk.
Niektórym zdarza się mieć wszelkie doznania związane z daną osobą lub miejscem,
choć przy tym zupełnie nic nie widzą. I jak wiecie już z lektury tej książki, możecie mieć
uczucie wchodzenia w zwierciadło lub obrazy mogą wychodzić z niego razem z wami.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]