[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Chyba i my będziemy musieli się spakować mruknął domyślnie Roomer.
Mitchell skinął głową i ruszył.
95
Zasiadając z tyłu ich wozu lord Worth znów był sobą. Nie odzyskał jeszcze całkiem
normalnego stanu zadowolenia, ale był spokojny, pogodny, i, sądząc po wyglądzie,
zdrowy i wyspany. Opowiedział im o swoim sukcesie w Waszyngtonie, czego
zdawkowo acz uprzejmie mu pogratulowali. Następnie oni poinformowali go
szczegółowo o tym, co miało miejsce pod jego nieobecność, i tym razem gratulacji
nie było.
Oczywiście poinformowaliście Larsena o swoich przypuszczeniach?
To nie przypuszczenia, ale pewność poprawił go od razu Mit-chell. I oczywiście
nic mu nie powiedzieliśmy. Ja jestem za to osobiście odpowiedzialny.
Bierzesz stanowienie praw w swoje ręce? Mógłbyś powiedzieć mi dlaczego?
Zna pan Larsena lepiej od nas i wie pan, jak on traktuje Sea-witch". Osobiście
mówił nam pan o jego porywczości i brutalności. Czy sądzi pan, że Larsen czekałby
spokojnie na porywaczy nie przygotowując im gorącego powitania? Pociski, odłamki
i rykoszety nie mają względów dla nikogo. Chciałby pan mieć kaleką córkę, lordzie
Worth? My wolimy, aby porywacze zajęli przyczółek bezkrwawo&
Zapewne mieliście rację słowa te zostały wypowiedziane bez zbytniego ciepła.
Ale teraz informujcie mnie na bieżąco o waszych zamierzeniach i decyzjach. %7ładnego
działania na własną rękę, słyszycie?
Roomer z sardonicznym zadowoleniem stwierdził, że lord nie miał zamiaru
rezygnować z ich bezpłatnych usług. Skinął z uznaniem głową, gdy Mitchell zgasił
silnik i odwrócił się, spoglądając na Wortha z zimnym cynizmem.
Niezle powiedziane& mruknął.
Co pan przez to rozumie? w lodowatym głosie dawało się wyczuć dziedzictwo
piętnastu pokoleń góralskiej szlachty.
Mitchella nie wzruszyło to ani trochę.
Myślę o samodzielnym stanowieniu praw. Jeśli wziąć pod uwagę włamanie i
rabunek broni z arsenału rządowego ubiegłej nocy, to pańskie słowa brzmią dość
osobliwie& Gdybyśmy byli uczciwymi obywatelami, bądz miłującymi prawo
detektywami, wsadzilibyśmy pana za kratki, a nawet miliarderzy nie wychodzą łatwo
z takich spraw, zwłaszcza jeśli doda się napad na strażników. John i ja byliśmy tam&
Mitchell nie miał zbyt wielu skrupułów moralnych, szczególnie, gdy wskazana była
improwizacja.
Byliście tam? Było to nadzwyczaj rzadkie, ale lord Worth naprawdę nie wiedział,
co powiedzieć. Po chwili jednak się opanował. Ale mnie tam nie było!
96
Wiemy o tym. Wiemy także, że pozwolił pan na to włamanie, a raczej nakazał je
pan.
Pierdoły! Poza tym jeżeli byliście świadkami, to dlaczego nie zapobiegliście
napadowi?
Instynkt samozachowawczy. Znamy swoje możliwości. W przypadku dziewięciu
fachowców uzbrojonych w pistolety maszynowe&
To stwierdzenie trochę powstrzymało lorda liczba napastników się zgadzała.
Przypuśćmy, że te brednie są prawdą. Jak, na miłość boską, powiązaliście to ze
mną?
Teraz to pan gra durnia. Byliśmy także na lądowisku. Widzieliśmy przybycie i
wyładunek ciężarówki oraz załadunek nie najgorszego arsenału na pokład pańskiego
helikoptera. Potem jeden z napastników odprowadził ciężarówkę, była wojskowa, do
arsenału, z którego została zabrana. Pozostała ósemka wsiadła do drugiego
helikoptera. Pózniej przyjechał mikrobus z dwunastoma oprychami, którzy dołączyli
do reszty. Rozpoznaliśmy przynajmniej pięciu z nich. Dwóch sami w swoim czasie
wsadzaliśmy do pudła&
Roomer spojrzał na niego z uznaniem, ale Mitchell zwracał teraz uwagę wyłącznie
na Wortha, a jego głos i spojrzenie wyprane były z jakichkolwiek uczuć.
To był dla nas szok! Lord Worth zadaje się ze zwykłymi kryminalistami! Zaczyna
się pan pocić& Dlaczego?
Zapytany nie uznał za stosowne poinformować ich, dlaczego się poci.
W końcu, rzecz jasna, przyjechał pan rollsem. Jedno z najlepszych ujęć, jakie
nakręciliśmy naszą podczerwoną kamerą&
Roomer drgnął, ale tego, że lord wierzy Mitchellowi, nie można było podawać w
najmniejszą wątpliwość. Wszystko, co Mitchell powiedział, poza pewnymi
fragmentami czysto osobistej natury, miało pokrycie w znanych lordowi faktach.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]